Ja Esmee en Kira kunnen het!
Grappig dingetje zo'n gps, je kan er een hoop mee en is ook heel handig.... tot het pad opeens ophoudt. Ze zeiden dat we tot alle apparatuur enzo gereed was we zelf de tijd konden indelen en dat het goed was het reservaat een beetje te verkennen. Ik dacht kan ik gelijk met die gps klieren! (nieuw ding, krijg ik gewoon effe mee hier :p).
Wij het reservaat in (gps en kaart). Natuurlijk parkranger tegengekomen en toestemingspapiertjes dat we daar mogen zijn laten zien. Toeristen moeten een hoop betalen om met een gids erin te mogen, wij fietsen gewoon yolo er doorheen! We handig om wat woordjes pools te spreken want die rangers spreken echt geen engels ofzo.
We hebben in totaal +/- 25 km afgelegt en daar ongeveer 3,5 uur over gedaan. Tja lang niet alle paden zijn fietsvriendelijk! (eigelijk bijna geen xD) en die wilde zwijnen ploegen de hele boel om...
Maar wel ontzettend mooi daar! Je hoort ook alleen de wind, krakende bomen en de vogeltjes.
Na bijna bij de uitgang denken te zijn, houdt het pad opeens op.... geen zin/puf om terug te gaan. We zien voetsporen en volgen deze maar dwars door het bos heen in de hoop het pad te vinden...not.... Tja dan maar doorbanjeren he met je fiets! Modderig, moerassig, vol met takken en bomen en vertrapt en omgewoelt door zwijnen en bizons! Bijna onmogelijk gewoon met zo'n ouderwetse zware herenfiets xD. Maar wij gingen natuurlijk door tot we op een groot open veld kwamen. En raad eens...geen uitgang! Naar het houten hek geploeterd, blijkt er gaas tussen te zitten. Balen! Gelukkig hadden de bizons het een stukje verderop kapot gemaakt dus wij weer een heel stuk terug, om ondergelopen land heen door stukje bos en modder bij dat hek gekomen... ligt er een (modder) zandpad... hmm dat heeft de streng verboden grens van Belarus ook! En als je daaroverheen loopt (elektronisch beveiligd, heel fancy allemaal) sporen ze je op en heb je een groot probleem!
Maar dat was het niet gelukkig, wij snel er doorheen en nog 800 m ofzo door zeer nat en hobbelig weiland geploeterd haha, blij dat we eindelijk uit het zicht waren! Als we de park rangers tegen waren gekomen hadden we vast ook een probleem en dan is het niet als die sukkels van Natuurmonumenten in Nederland...
Lesje geleerd, nooit meer een pad zoeken als het ophoud en zo wel altijd je compas vastzetten om desnoods terug te komen haha. Het was ons het avontuurtje wel weer! Was te verwachten... niemand anders krijgt zoiets voor elkaar met een kaart en gps op zak.
Geen dieren gezien, op wat vogeltjes na maar wel een hoop sporen! Zag er allemaal veelbelovend uit.

Zondag bij de paardjes (ook zo'n blubberzooi) was ook wel grappig. Ik dacht ik trek Esmee der (voor mij veel te grootte) laarzen aan en ga met 1 van de paardjes grondwerk (om een goede verstandhouding/band op te bouwen) doen. Eerst trok die eigenwijs me om, op me knieen in de modder. Maar het werd nog leuker.... Ik dacht na een aantal stappen in die diepe modder ik geef het op, te nat is geen doen zo. Natuurlijk blijft die laars haken en huh halve been weggezakt in de modder. tja dan dat andere been ook maar want op 1 been kun je niet lopen he! Op me sokken met de laarsen in me hand en de modder tot ver boven me enkels naar het hek gelopen waar Esmee natuurlijk niet meer bijkwam! "Esmee mogen mijn sokken zo in jouw fietsmandje" was de uitspraak van de dag!
Daarna natuurlijk de badkamer enzo ook smerig, alles onder de modder xD. Mijn moeder zou het niet zo erg vinden maar de huisbazin denk ik wel dus alles maar even schoongespoelt.

Morgen gaan we met onze begeleider en de directeur (hij deed eerder al onderzoek naar dassen en de interacties met de andere dieren) op pad. Wat dassenburchten bezoeken en hij zal vertellen waar we op moeten letten en hoe/waar we cameravallen moeten plaatsen. Spannend!